Szczecin za czasów szwedzkiego potopu
Szczecin to miasto o burzliwej historii. Na początku XVIII wieku znalazło się w centrum wielkich zmian w czasie szwedzkiego potopu. Oblężenie i późniejsze przejęcie miasta przez Prusy na zawsze odmieniło jego losy, pozostawiając trwałe ślady w jego architekturze.
Za czasów potopu szwedzkiego Szczecin pozostawał we władaniu Szwedów. W sierpniu 1713 roku miasto to stało się miejscem intensywnych działań wojennych, które jesienią tego samego roku zakończyły się kapitulacją. To ważne wydarzenie w historii sprawiło, że Szczecin przeszedł pod panowanie Prus i nigdy więcej nie powrócił pod szwedzką kontrolę. Na początku XVIII wieku Europa Wschodnia była sceną jednego z największych konfliktów tamtej epoki – Wielkiej Wojny Północnej. Trwała ona od 1700 do 1721 roku. Szwecja, pod rządami młodego i ambitnego króla Karola XII, walczyła z koalicją państw, w skład której wchodziły Saksonia, Rzeczpospolita i Rosja. Wojna objęła także Pomorze Szwedzkie, w tym Szczecin oraz wyspy Rugię, Wolin i Uznam. Karol XII, który wstąpił na tron w wieku 18 lat, zmienił bieg historii Europy. Wkroczył do Saksonii i stoczył zarówno zwycięskie, jak i przegrane bitwy.
Szczecin na tle ważnych wydarzeń w Europie XVIII wieku
Jednym z decydujących momentów konfliktu była bitwa pod Połtawą w 1709 roku, w której sprzymierzone z Kozakami Mazepy wojska szwedzkie poniosły klęskę. To wydarzenie znacząco wzmocniło pozycję cara Piotra Wielkiego. Oblężenie Szczecina rozpoczęło się w maju 1712 roku, kiedy to armia rosyjska zaatakowała miasto. Z powodu niepowodzeń na innych frontach, Rosjanie musieli przerwać atak. Jednak w sierpniu 1713 roku powrócili, wsparci przez siły saskie. Johan August Meijerfeldt, gubernator Pomorza Szwedzkiego, dowodził obroną Szczecina i podjął negocjacje z Prusakami. 2 października 1713 roku Szwedzi poddali miasto, a wojska pruskie wkroczyły do Szczecina, gdzie miały pozostać aż do początku XIX wieku. Pokojowe ustalenia, kończące Wielką Wojnę Północną miały ogromne znaczenie dla przyszłości Pomorza i Szczecina. W 1720 roku Szwecja zrzekła się Pomorza i Szczecina na rzecz Prus, a Estonia i Inflanty przeszły pod kontrolę Rosji. Traktat z Nystadt z 1721 roku zakończył wojnę.
Brama Portowa jest jedną z pamiątek po przejęciu Szczecina przez Prusy. Zdobi ją tarcza z monogramem króla Fryderyka Wilhelma I, który był fundatorem tego obiektu. Złocona tablica w języku łacińskim informuje o prawach Prus do Pomorza i Szczecina. Można na niej przeczytać, że w 1719 roku Fryderyk Wilhelm kupił Szczecin od Szwedów za dwa miliony talarów. Po przejęciu miasta przez Prusy, rozpoczęto intensywną rozbudowę fortyfikacji. W 1724 roku położono kamień węgielny pod Szańcem Północnym obok Bramy Panieńskiej. Podczas prac powstały nowe wały i obiekty forteczne, a także nowe bramy: Brama Berlińska (obecnie Brama Portowa) i Brama Królewska. W przerwie zwiedzania tych historycznych miejsc w Szczecinie można przysiąść na chwilę w kafejce i zajrzeć np. do wyników piłkarskich rozgrywek wykorzystując STS kod promocyjny.
Podczas szwedzkiego potopu Szczecin przeżył wiele dramatycznych chwil, które ostatecznie zakończyły się jego przejściem pod pruskie panowanie. Bogata i tragiczna historia tego miasta oraz jego położenie geograficzne sprawiły, że wielokrotnie znajdował się pod rządami różnych państw.
