Książka ta stała na mojej półce, od 1982 roku. Kupiłem ją jeszcze przed swoim wstąpieniem do zakonu, w szkole średniej. Ma pieczątkę z moim poznańskim rodzinnym adresem, ul Świerczewskiego. Czyli ze mną wędrowała do Krakowa, Pragi czeskiej, Poznania, Lublina i teraz do Szczecina. Długo czekała na swoją kolej lektury. I wreszcie. Pod wpływem tekstu Piotra Pazińskiego sięgnąłem po opowieść Juliana Stryjkowskiego: „odpowiedź”. O Mojżeszu. Wydaną wtedy w stanie wojennym przez dominikańskie wydawnictwo W drodze. Jako część trylogii biblijnej. „Król Dawid żyje”, „ Juda Makabi”.
Stryjkowski piszący swoje książki i dramaty o żydowskim losie, napisał o ludziach Biblii Starego Testamentu. Mojżesz prawodawca i twórca judaizmu. Cóż za wspaniały polski język. Jaka przestrzeń wyobraźni i doświadczenia. Stryjkowski, choć sam przeszedł przez komunizm, jak wielu Żydów w jego pokoleniu chcących się asymilować i wybić z żydowskiego sztetl. W końcu syn małameda, nauczyciela dzieci w chederze, sam uczył się w szkołach polskich, do uniwersytetu włącznie.
„odpowiedź” to opowiadanie długie, prowadzące szlakiem wędrówek Mojżesza i szlakiem jego życia. Dobra lektura religijna i biblijna w sam raz na Wielki Post, gdy chcę trochę spojrzeć głębiej na swoje doświadczenie religijne, na swoje życie. Lubię czytać dobre książki, dobrze napisane – i nawet jej przysłowiowy dydaktyzm mi tutaj nie przeszkadza. Bo czytam ją pewnie inaczej, zachwycając się językiem i gorącym sercem, które, pełne żydowskiej tradycji, pokazuje rąbek tajemnicy narodu wybranego. Będę kontynuował lekturę tej trylogii, choć książka o Dawidzie będzie powtórną lekturą po wielu latach. I też wiele sobie znowu po niej obiecuję.
Tomasz Dostatni OP
